Pani znad Niemna

Dotychczas wydawało mi się, że właściwie to niemal całe życie żyję
w ciekawych czasach. Zdołałam  "zaliczyć" PRL, czasy gdy w domu
wieczorami słuchano Radia Londyn lub radia Wolna Europa, czasy gdy
na wyjazd do Gdyni trzeba było mieć przepustkę z Rady Narodowej,
"odwilż" za Gomółki (lata 1956-1970), pseudo europejskie  warunki
za rządów Gierka (1970-1980), rozbicie Muru  Berlińskiego i początek
transformacji ustrojowej w Polsce (1989), rozpad ZSRR (1991),
wstąpienie Polski do NATO (1997) i wstąpienie Polski do Unii
Europejskiej w 2004 roku.
To chyba dość sporo wydarzeń jak na jedno życie, wiele się działo, ale
ja tkwiłam wciąż w jednym mieście, w Warszawie. więc należy uznać,
że nie było za bardzo źle, bo nikt mnie z domu nie  wyrzucał, cały czas
byłam Polką, nikt mnie nie przesiedlał, nie zmieniał mi narodowości.
Pani Genowefa, z którą spędziłam dwa tygodnie w szpitalu, miała
znacznie gorzej.
Urodziła się w 1934 roku w województwie Poleskim, nad Niemnem.
W II Rzeczypospolitej województwo Poleskie utworzono w 1921 roku.
Obejmowało 10 powiatów i 17 miast, zajmując obszar 42280km  kw.
Pod względem narodowościowym była to niezła mieszanka - najwięcej
żyło tam Białorusinów bo aż 42,6%, Polaków było 24,3%, Ukraińców
17,7%,  Żydów 10,4%, 4,4 Poleszuków, ),5% Rosjan i 0,1 % Niemców.
Pod względem ekonomicznym był to ubogie tereny, bardzo wiele
osób było niepiśmiennych , nie potrafiących określić swej narodowości,
pytani o narodowość określali się mianem  "my? - jesteśmy tutejsi".
Pani Gienia była Polką. Bardzo wcześnie, w wieku 4 lat straciła matkę,
a że w domu już były dzieci, jej ojciec ożenił się ponownie.
Ale mała Gienia  miała szczęście, bo "druga matka" z wielką troską
zajmowała się osieroconymi dziećmi, a gdy na  świat przyszły i jej
dzieci, nie robiła  różnic między nimi.
W 1939 roku, na podstawie porozumienia Ribbentrop  -Mołotow
województwo Poleskie przestało  istnieć - jego część południowa
została przydzielona do Ukrainy Radzieckiej, część  północna do
Białoruskiej Socjalistycznej Republiki Radzieckiej. I zupełnie
nieoczekiwanie pani Gienia stała się obywatelką Białoruskiej Republiki
ZSRR.Wysiedlono ich z dotychczasowego miejsca zamieszkania,
część ludzi trafiła do radzieckich łagrów, niektórym udało się
przedostać do Polski. Gdy do ZSRR wkroczyli Niemcy województwo
Poleskie zostało podzielone na obwód  białoruski oraz komisariaty
Rzeszy. I znów "oberwało się" ludności cywilnej, w Białymstoku,
Pińsku i  Grodnie powstały getta, likwidowano ludność żydowską.
Zakończenie II wojny światowej niewiele zmieniło w geografii tego
rejonu- niewielkie fragmenty  województwa  Poleskiego wróciły
do Polski, do Podlasia. Obwód  brzeski i piński zostały przy
Białoruskiej Republice ZSRR, a wołyński i rówieński przy Ukrainie.
W 1955 r. pani Gienia kończyła trzyletnie studia ekonomiczne, które
robiła w Brześciu.Gdy po rozdaniu dyplomów wracała z koleżankami
i kolegami do akademika, jeden z kolegów, starszy od niej, którego
lubiła, podszedł do niej i powiedział: "wiesz, wymyśliłem coś,
byśmy mogli tu zostać w Brześciu, by nas gdzieś nie wysłali w drugi
koniec kraju. Pójdziemy się zarejestrować w urzędzie, w USC.
Złożymy tylko podpisy a potem  będziemy mieszkać każde u siebie.
W ten sposób będziemy mogli zostać w Brześciu".
I pani Gienia zgodziła się po chwili namysłu. Były to czasy, gdy nie
było trudno o rozwód. I w ten sposób pani Gienia wyszła za mąż.
Nie było żadnych oświadczyn, pierścionka, narzeczeństwa.
I znów p. Gienię nie opuściło  szczęście - jej teściowa przyjęła ją
bardzo serdecznie, zawsze  służąc pomocą i darząc miłością.
A to zawarte  tak jakby na chybcika małżeństwo przetrwało
w  zgodzie i miłości 47 lat.
Po śmierci męża pani Gienia pozałatwiała mnóstwo formalności by
powrócić na stałe do Polski. A ponieważ jej córka w międzyczasie
osiadła na stałe w Niemczech, pani Gienia od kilku lat mieszka
w Berlinie.
Pani Gienia ma obecnie 85 lat, ale nadal jest w pełni sprawna
intelektualnie, jak na osobę w tym  wieku ma bardzo nowoczesne
poglądy ( zresztą podobne do moich), bez problemu posługuje się
 i-padem i smartfonem, lubi rytmiczną muzykę i taniec.
Byłyśmy z panią Gienią  "polską wyspą" na niemieckim oddziale.